Als klein mannetje viel ik in slaap met Radio 1 aan. Blijkbaar vond ik de actualiteiten slaapverwekkend. Toch wilde ik toen al journalist worden. Dat vak stond bij mij altijd op 1.

Mijn interesses schoten binnen dat vak alle kanten op. In die jaren droomde ik van een carrière als voetbalcommentator. Later werd dat algemeen sportjournalist. Tijdens mijn hbo-opleiding journalistiek bleek mijn interesse een stuk breder te liggen. Ik wilde betekenisvolle verhalen schrijven. Verhalen over onrecht. Ik droomde weg, denkend aan primeurs na maandenlang onderzoek. Afspraken met bronnen in donkere parkeergarages. Graven in dossiers. Spitten door bibliotheken. 

Na mijn opleiding ging ik eerst in Spanje studeren. Zou daar mijn toekomst liggen? Nee, na een paar maanden kwam ik weer terug. In Nederland begon mijn freelancecarrière. Op 7 augustus 2015 kwam Van Boxtel Media tot leven. Geen bijster originele naam. Ik wilde toen vooral graag een contract verdienen bij een krant. Dat lukte, bij BN DeStem. Maar het viel me ook tegen. Ik paste niet bij één medium, om over één gemeente of regio te schrijven. Ik wilde meer. En dus ging ik weer uit dienst.

Eerst schreef ik voor De Telegraaf. Later keerde ik als freelancer terug bij BN DeStem. Ook werkte ik voor De Volkskrant. Ik haalde de voorpagina’s van De Telegraaf, het Algemeen Dagblad en BN DeStem in de afgelopen jaren met mijn werk. Daar ben ik best trots op.

Tegelijkertijd zag ik aan het einde van de maand steeds maar weinig waardering op mijn rekening. Ik werk zeker niet voor het geld, daarvoor koos ik het verkeerde vak, maar je moet wel kunnen leven. Gelukkig kwam ik in die tijd ook in de Wondere Wereld van de bedrijfsjournalistiek terecht. Daar waar de waardering óók in euro’s wordt uitgedrukt. Ik ging teksten schrijven voor uiteenlopende organisaties. Ik deed ervaring op bij een tekstbureau, waar ik wederom concludeerde dat ik een vrije vogel ben en niet in een dienstverband pas.

Een jaar geleden hakte ik de knoop pas definitief voor mezelf door: ik ga voorgoed freelancen. Deze website is daar een mooie volgende stap in.

Sindsdien ben ik een hoop mooie organisaties tegengekomen. Ik schrijf voor het ministerie van Buitenlandse Zaken over duurzaamheid, voor stichting Young Impact over jongeren die zich maatschappelijk inzetten en blijf tegelijkertijd verhalen die ik belangrijk vind maken voor de media. Ook zet ik mijn eerste stappen in het vak van onderzoeksjournalist. Deze twee stromingen zijn perfect met elkaar te combineren: ik doe kennis op in mijn onderzoek, die ik kan benutten voor mijn opdrachtgevers. 

Een flyertekst over een visschotel, een slogan voor een bank of een reclamepraatje voor een oliemaatschappij hoef je mij niet te laten maken. Daar pas ik voor, hoeveel het ook betaalt. Maar ben jij een bedrijf dat een duurzaam product verkoopt, een dienst die de maatschappij verder helpt of een idealistische boodschap wil verspreiden? Dan ben ik je man.